تقریبا تمام تجارب موفق توسعه در جهان نشان داده‌اند که توسعه پایدار و قدرتمند، بدون توسعه انسانی، امکانپذیر نیست. نیروی انسانی، یکی از ارکان و زیرساخت‌های اصلی توسعه است و بدون آن، امکان توسعه فراهم نمی‌آید. جوامع و کشورهای فراوانی را می‌توان سراغ گرفت که با وجود برخورداری از انواع منابع و مزایای اقتصادی، جغرافیایی و منابع طبیعی فراوان، اما موفق به تحقق توسعه پایدار نشده‌اند چراکه نیروی هوشمندی را که توانایی بهره‌برداری از فرصت‌ها را داشته باشد، به خدمت نگرفته‌اند. دقیقا در نقطه مقابل، جوامع و کشورهایی را می‌توان سراغ گرفت که با وجود برخورداری محدود از موهبت منابع طبیعی و موقعیتی، اما با اتکا به منابع انسانی هوشمند، قادر گشته‌اند به موفقیت‌های بزرگ در توسعه پایدار دست یابند. مرور آمار و عملکرد این رسته از کشورها و جوامع به وضوح نشان می‌دهد عامل تعیین‌کننده در استفاده از ظرفیت‌های محیطی برای توسعه یک جامعه در یک منطقه یا کشور خاص، نیروی پیشبرنده است؛ همان اصل اساسی که تحت عنوان توسعه انسانی از آن یاد می‌کنیم.
سکوی محتوایی
درباره و تماس با نام دل
