توسعه ایران، آنجا که از مرحله برنامه ریزی خارج شده و وارد مرحله اجرا می شود با نیازهای بسیار مهمی مواجه می شود که یکی از اصلی ترین آنها، نیروی ماهر است.
واقعیتهای قابل لمس در مورد علت و چرایی سبقت گرفتن جوامعی همچون چین در عرصه تولید و اقتصاد، نه نیروی بسیار متخصص بلکه نیروی بسیار ماهری است که تربیت شده و پرورش یافته است تا بهره وری واحدهای تولیدی این جوامع را آنچنان بالا ببرد که صرفه اقتصادی تولید در این جوامع بیشتر از سایر جوامع باشد. این همان واقعیتی است که در بسیاری موارد به اشتباه آن را نیروی کار ارزان چینی می نامند. در واقع به تعبیر درست تر باید گفت که نیروی کار آنها، ارزان نیست بلکه به دلیل بهره وری بالاتر، توانایی تولید بیشتری دارد.
نیروی ماهر، همان نیرویی است که می تواند با حقوق و دستمزد معقول و مکفی، راندمان کاری بالای داشته باشد و صرفه اقتصادی تولید را افزایش دهد.
بر این اساس، توسعه منابع انسانی با اتکا به روشهای ماهرسازی نیروها، باید در دستور کار هرگونه برنامه توسعه برای ایران باشد.
توسعه منابع انسانی، بخشی از مدیریت توسعه است که بر تعلیم و پیشرفت کارمندان در سازمان های تولیدگر تمرکز دارد.
توسعه منابع انسانی، Human Resource Development یا به اختصار HRD چارچوبی است که کمک میکند کارمندان در زمینههای دانش شخصی، مهارتهای سازمانی و تواناییهای شغلی پیشرفت کنند. به بیان دیگر توسعه منابع انسانی به آموزش افراد پس از استخدام، فراهم آوردن فرصت برای یادگیری مهارتهای جدید، توزیع منابع لازم برای انجام امور در محیط کار و هر فعالیت توسعهای دیگر اطلاق میشود.
توسعه منابع انسانی یکی از مهمترین فرصتهایی است که کارمندان انتظار دارند کارفرما برایشان ایجاد کند. تشویق، توانبخشی و تلاش برای توسعه منابع انسانی، به حفظ و انگیزهبخشی به کارمندان کمک خواهد کرد.
مفهوم توسعه منابع انسانی در سال ۱۹۶۹ در کنفرانسی در ایالات متحده توسط لئونارد نادلر معرفی شد. لئونارد نادلر توسعه منابع انسانی را به عنوان تجربه یادگیریای سازمانیافته و همینطور در بازه زمانی مشخصی تعریف کرده است.
توسعه منابع انسانی توسط فیلسوفهای مختلف و به شکلهای مختلفی تعریف شده است. برخی از مهمترین تعاریف ارائه شده برای توسعه منابع انسانی از این قرارند:
بنا بر تعریف لئونارد نادلر، “توسعه منابع انسانی مجموعهای از فعالیتهایی است که در زمان تعیین شده و به طور سازمانیافته برای رسیدن به تغییرات رفتاری مشخص تهیه شده است.”
پروفسور تی وی رائو میگوید: “توسعه منابع انسانی فرآیندی است که توسط آن کارمندان سازمان با کمک برنامهای مداوم و برنامهریزی شده یاری میشوند تا (۱) توانایی انجام فعالیتهای مختلف را آموخته یا تقویت نمایند. (۲) تواناییهای انفرادی روزانه خود را تقویت کرده و پتانسیل درونی خود را برای موفقیت خود و اهداف توسعهای سازمان کشف نمایند. (۳) فرهنگ سازمانی قوی و غنی به وجود آورند تا روابط، کار تیمی و همکاری در میان بخشهای زیرین سازمان بهبود یافته و رضایت شغلی، انگیزه و عزت نفس کارمندان افزایش یابد.
تعریف ام ام خان میگوید: “توسعه منابع انسانی شامل افزایش تواناییهای علمی و نگرشهای شغلی مثبت تمام افرادی است که در سطوح مختلف کسب و کار فعالیت دارند.”
توسعه منابع انسانی شامل فرصتهایی همچون تعلیم، پیشرفت شغلی، مدیریت عملکرد، تربیت، برنامهریزی برای موفقیت، شناخت کلیدی کارمندان و توسعه سازمانی خواهد بود.
همینطور که میبینید تعریف توسعه منابع انسانی محدود به سازمان شده و در دولت و ملت احتمالاً متفاوت خواهد بود. اما اینطور نیست؛ توسعه منابع انسانی صرفاً مجموعهای از مکانیزمها و تکنیکها نیست، بلکه یک فرآیند است. مکانیزمها و تکنیکهایی مثل تشویق عملکرد، مشاوره، تمرین و … به منظور شروع، تسهیل و ترویج این فرآیند به شکلی مداوم به کار میروند. این فرآیند هیچ محدودیتی ندارد، اما نیاز است مکانیزمها به شکل دورهای مورد بررسی قرار گیرند تا مشخص شود این اقدامات در جهت ترویج فرآیند قدم بر میدارند. سازمانها با برنامهریزی، اختصاص منابع سازمانی لازم و تشریح بهتر توسعه منابع انسانی میتوانند فرآیند توسعه را تسهیل و تسریع ببخشند.
توسعه منابع انسانی برای تمام سازمانهایی که میخواهند پویا و رشدمحور باشند بسیار پراهمیت خواهد بود؛ تمرکز بر همۀ جوانب توسعه منابع انسانی به ساخت محیط کاری فوقالعاده کمک خواهد کرد، محیط کاری که سازمان و تکتک کارمندان اهداف شغلی خود را در آن تحقق یافته مییابند.
منابع انسانی برخلاف دیگر منابع هر کسب و کار پتانسیلی نامحدود دارد. این پتانسیل تنها بر ایجاد اقلیمی به منظور شناخت، به سطح رسانی، باروری و استفاده از توانایی افراد تمرکز دارد. سیستم توسعه منابع انسانی هدف ساخت چنین اقلیمی را در سر دارد. بسیاری از تکنیکهای توسعه منابع انسانی در سالهای اخیر با انجام فعالیتهای بالا صورت میپذیرد.
گزینههای گوناگونی برای توسعه و پیشرفت کارمندان وجود دارد:
آموزشهای رسمی میتواند به سازمان شما ارزش افزوده اضافه کند.
توسعه منابع انسانی میتواند حتی به شکل غیررسمی پیش رفته و به شکل کارگاههایی درون سازمانی و کلاسهایی با کمک کارمندان و مشاوران باشد.
آموزش کارمندان توسط کارمندان باتجربهتر
روش آموزش درون سازمانی، مخصوصاً در مواقعی که کارمندان به سطوح ارشد میرسند بسیار مفید خواهد بود. با این حال، گاه دیده شده رهبران اجرایی و مدیران ارشد به شکل سنتی، به برگزاری کلاسهای آموزشی و جلسات کنفرانس مقاومت نشان میدهند.
سازمانهای سالم بر توسعه منابع انسانی اعتقاد داشته و تمام اصول آن را مورد نظر قرار میدهند. یکی از روشهای خوب و موثر برای توسعه منابع انسانی آموزش درون سازمانی است؛ به جای آنکه مبلغی را برای مربی و مشاور بپردازید از همکاران خود درون سازمان بهره ببرید.
توسعه درونسازمانی نقاط قوت کارمندان را به طور فزایندهای افزایش داده و باعث میشود آنها حس مشارکت بیشتری در سازمان داشته باشند. انتخابهای گوناگونی در توسعه منابع انسانی به صورت درونسازمانی پیش روی شما وجود دارد. توسعه درونسازمانی میتواند به صورت جلساتی از پیش طراحی شده برای سازمان، ایجاد یک باشگاه کتابخوانی، درخواست انجام کارهای چالشزا از همکاران، سفرهای آموزشی، مطالعه در منزل، کلاسهای سازمانیافته یا گزینههای بسیار دیگر باشد. با بکارگیری اندک خلاقیت خواهید دید گزینهها بسیار بیش از این نیز خواهند بود.
کلید موفقیت توسعه منابع انسانی، همراهی و همافزایی است. هرچه بیشتر در کنار هم وقت بگذرانید، تبادل نظر کنید، ایدههای مطالعاتی خود را به اشتراک بگذارید، سرعت پیشرفت و همینطور روحیه تیم چند برابر خواهد شد.
در ایران، سازمان آموزش فنی و حرفه ای، وابسته به وزارت کار، متولی برنامه های مهارت آموزی در برخی از سطوح فنی و کارگاهی است.
برخی از موسسات خصوصی نیز سابقه طولانی و موفقی در آموزش نیروی کار ماهر دارند.
برای آشنایی با فعالیتهای این سازمان می توانید به لینک زیر ، وبسایت رسمی این سازمان آموزش فنی و حرفه ای مراجعه کنید.